Shout out

“When you are in trouble you will know who are your real friends”
I agree with the premise of this shout out but the purpose behind it is totally erratic. I can be friend in its true essence. I can be best enemy if the situation calls for it but everyone has reasons to air. Personal reasons maybe positive or negative depending on the opinion of the receiver. Positive if it’s to enlighten and negative if it’s purpose is to measure once patience.
In my opinion, a word friend can be best describe as one who can be with in times of glee or sorrow, sun-drenched or tempestuous, and when you’re up or down without any hesitations. One who can keep your secret and can stand thru your mood. You cannot measure the essence of being true friend by just not allowing you of your desire in anything it maybe material or in any kind.
In connection to the shout out above here is my reply: “True friends are there to give you moral support because it’s not a duty of a true friend to shoulder what you lack in anyways"

Roxie's Abs

Ito naman si Roxie... Sabi nila kamukaha daw ni Marianne Rivera... reyna ng circulation department ng library... minsan din binansagang Marimar... palatawa at minsan feeling artista.... bunso sa amin aside sa adopted maning si Arvy... ladies and gentlemen presenting our group's pride... The PalawanHeroine Roxie

Arvy's Bang!

Yan si Arvy... tawag namin jan noong magpunta kami sa Bohol Butterfly dahil gusto niya maging butterfly dahil sa haba ng oras pag nagrereproduce ang butterflies. Nang magpunta kami ng Batangas "totoy" naman dahil yung lolo ni Karen tawagin ba namang totoy eh ang laking tao,totoy pa raw.... Presenting the youngest of the groups.... Engr. Arvy "balbones" Valons

Mayeth Trippping

Intawon baga malipayon na ito hiya kun baga nakapagpicture na ha amon... Hi ate mayeth an may ada camera pero trip niya an picturan la kami... katima niya magpicture ma rest tas taga bantay la ha amon peron happy na hiya hito.... The Duchess of Tanza... princess Mayeth

Batangas Best

DAy and Nigh swimming with karen, bing, myself, arvy, ruchie. vicky, mayeth and roxie

Baranggay Ibabao, Cuenca, Batanggas… First time ko magpunta sa Lugar ng Cuenca Batanggas. February 20, Saturday, mula sa lugar ng aming pinapasokan sa trabaho nagtuloy na ang grupo sa bus terminal sa Buendia. Doon kami ngkita-kita nila Bing, at Karen (ang pamingkin ng may-ari ng resort). Sumakay kami ng bus since wla sa amin ang meron sariling sasakyan. Mag aalas 7 na noong ng gabi pero ok lang dahil marami naman ang masasakyan patungo sa luga kung saan kami pupunta. 137 pesos ang pamasahi mula sa Manila patungo ng Cuenca ganun din ang pabalik dito sa Manila mula naman sa Lipa City dahil walang bus na dadaan pablik ng Manila dun sa Cuenca. Diko alam kung saan umiikot ang mga bus na yon. (aalamin ko pa lang) Imagine in less than two hundred makakarating ka na sa ibang lugar! It takes us two and a half hours sa biyahe dahil sa traffic pero kung walang traffic makakarating na sa lugar sa loob lang ng isa’t kalahiting oras.
Pagdating namin sa bahay nila Karen meron ng pagkain na nakahanda para haponan. Ipinaalam na pala ni Karen na parating kami sa ganun. Ang sarap ng aming haponan (specialty ko lutuin ang sinigang pero mas masarap ang pork sinigang nila! kainis)
After namin maghaponan naghanda na kami para magpunta na sa resort. Walking distance lang ang resort sa bahay nila. Pagdating namin sa resort ay nakahanda na ang room cottage (two queen size bed with aircon for only 2500 a night) na amin tinuloyan.
Maganda ang kapaligiran dahil napakaraming puno. Pagpasok sa gate ng resort una mu makikita ang pool then yung mga open cottages. Ito yung result na hindi binago yung porma ng lupa dahil makikita mu yung natural na porma ng lupa na meron maliit na hills na di tulad ng ibang resort na talagang pinapatag yung lupa. Malamig ang kapaligiran kaya sa unang lusob mu sa tubig talagang ang lamig pero pagnasanay na ang katawan mu sa temperatura ng tubig ay masarap na sa pakiramdam.
Pagkatapos naming magtampisaw sa tubig umahon na kami (mga alas 3 ng madaling araw na siguro nun) at syempre hindi mawawala sa ganitong pagkakataon ang pagkain at inumin. Bumaha ng D’bar at granma (tawag ni Bing sa matador) pero hindi rin naubos dahil most of us hindi gaano umiinon ng nakalalasing. Syempre hindi rin makakalimotan ang kantahan. (Partner na yata sa mga okasyon ang videoke) I tried to sing few songs pero di ko talaga kinarer ang pagkanta dahil ang husay kumanta ng uncle ni Karen. Kahit ano ang kantahin talagang napakahusay. (hanga ako) Sabi ni Karen meron pala banda nung kabataan nila yung uncle niyang yun kaya magaling kumanta.
Mga 4 am na ng kami magtulogan……
Nagising si Ninang Vicky ng mga alas 7 ng umaga. (ang ganda ng sikat ng araw) Nagising lahat dahil nambolabog ang ninang pero nakatulog ulit ang lahat at mga alas 9 na ulit nagising dahil sa puyat. Nag agahan kami ng tinapay at ang daming dalang de lata ni ate Mayet. Yun ang ginawa namin ulam at yun niluto kong pork adobo. Pagkatapos ng agahan nag ay swimming na naman kami.
Mga alas 12:30 ng tangahali magtxt si Bing kay ate mayeth na ready na daw ang lunch pero hindi pa nagsasawa ang grupo sa kakalangoy pero wala kami nagawa kundi umahon nalang dahil nakakahiya pag-antayin pa namin yung food at syempre yung nagprepare ng food. (Libre and Dinner at lunch naming)
After Lunch nag kodakan na naman kami at pagkaapos prepare na sa pag uwi. Mga 5 ng hapon kami sumakay ng jeep tungo ng Lipa….

MOA treat

ito yung complete kami sa picture. tapos na kami manood ng sine sa oras na yan.
masaya kami ni ninang sa picute na yan dahil inu-okray namin si ARvy. Si Dianne din okray na rin sa oras na yan dahil sa lagi nalang kami ni ninang tumataw ng hindi nila alam. meron pa nga time na muntik na maiyak si arvy sa kaka-okray namin.... hindi rin kalagpas si ate mayet sa okrayan pero nagulat ako dahil nung okrayin ko si ate mayet pagkatapos na pagkatapos ko sabihin kay ninang yong okray ko kay ate mayet bigla ba naman magtanong kung saan daw kami kakain ng pasta na masarap.....

Ate Mayeth Treat

Nagkita-kita kami sa MOA para sa treat ni ate mayet. Christmas treat daw nia para sa aming mga friends niya. Umaga palang prepare na ako dahil excited ako magpunta ng MOA dahil that was my first time na makakapunta at mag-iikot sa pinakamalaking mall sa buong asia (sabi nila). Mga alas 8 plang ng umaga ready na ako upang magtungo sa aming tagpuan pero dumating si Roxane sa boarding house ko. Ang boarding house ko ang naging meeting place. Naka alis kami ng place ko mga alas 11:00 na ng umaga dahil late si ninang vicks dumating at mas nagtagal dahil habang naghihintay ang bawat isa sa amin sa pagdating ni ninang vicks napagpasyahan na mag net cafe muna kami at lalong nagtagal ng mag farm ville pa ang roxane. Nakarating kami n MOA tanghali na. Kumain muna kami sa Mang Inasal ng aming lunch bago kami mag ikot. Pagkatapos namin kumain umakyat na kami para bumili ng ticket dahil usapan na namin na manonood kami ng pelikula ni angelica panganiban.(ang galin umarte ni Angel dun sa pelikula na yon) pagkatapos namin manood ng sine naghanap kami ng makakainan for dinner. Ikot kami ng ikot dahil pasta ang gusto kainin ng karamihan sa amin. OK lang kasi treat naman yun ni ate mayet sa grupo. Sa wakas dun kami kumain sa "the chef angelo". Ok naman ang food. after ng dinner ikot ikot muna at syempre hindi mawawala ang picturan.

My Lips

Ito naman ang iba pang angulo ng aking magandang ngiti.... One of my classmate way back college days ko ay nagsabi ng gusto daw niya lips ko... at kung tatanoning daw sya kung ano ang aking asset sa katawan it would be my lips... hahahhaha

My asset

gusto ko lang i-post ang picture na to dahil every time meron ako bagong kakilala palagi nalang napagkakamalang false teeth ang ipin ko. Naalala ko nung high school pa ako tinanong ako ng isa sa teacher ko kung false teeth daw ipin ko sabi ko hindi then di siya naniwala. He asked me to open my mouth and he examined kung talagang tunay ang aking ipin. ayon napatunayan niyan tunay ito. Nung kapanohonan naman ng ako'y college na naalala ko we have a party and one of the menu was matigas. Di ko talaga gusto ang mga pagkain na matigas then one of my classmates offered me food then i declined dahil nga sabi ko di ako kumakain ng matigas. Then one of my teacher voiced out that hindi raw ako kakain ng ganun dahil false teeth daw ipin ko. sa hiya ko i defended myself pero baket ba kelangan ko pang patunayan sa kanila hindi false ipin ko. Thanks God at meron ako magagandang ipin at matatamis na ngiti....

Inoman sa Malate

ito yung scene pagsapit ng gabi sa malate. mga alas 11:00 na ng gabi marami pa rin ang tao. iba-abang lahi. maraming korean, chinese, at mga caucasians. buhay dito ang gabi. pwede makapamili kung saan mu gusto mag unwind. meron mga barbecue na manok at baboy sa gilid ng kalye para sa pulutan. meron din maraming vendor ng balot, at mani. masaya pero nakakapanghinayang dahil sa gitna ng kasayahan ay meron mangilan-ngilan na gumagawa ng hindi maganda tulad ng prostitusyon, pandurokot at panlalamang sa kapwa.

Nung December after christmas day nagkita-kita kami nila ana, rhea at edward sa robinson's ermita. tu;ad ng dati late na naman si edward. Usapan namin mag alas 5 ng hapon kami magkikita-kita. of course i was there on time. after few minutes dumating sila rhea and ana. as usual late na naman si edward. Mga alas 8 na ng gabi dumating. Ana tried to contact him 3 times pero ang sabi nia nasa malapit na daw sia sa place na aming tagpuan. ganun pa man 3 hours kami nag antay pero okay lang dahil sia ang taya sa lahat ng pinuntahan namin that night. Una kumain kami sa japanes restaurant sa may ermita, then lumipat kami upang maghanap ng maiinoman. few blocks away lang mula sa place kung saan kami nagdinner meron magandang inoman. Nakapag order ng 3 bucket pero di naman ako masyado uminom dahil takot ako uminom pag sa labas. mga 4 am na kami nakauwi.

Noong magpunta kami ng Bohol expected ko makakakita ako ng tarsier pero ang di ko inaasah ay napakaamo pala ng mga tarsier. Isa sa pinagmamalaki bohol ang tarsier (the smallest monkey in the whole world) na dito lang sa Pilipinas matatagpuan. Di nga lang pwede hawakan dahil nung una pwede hawakan ang mga tarsier kaso tulad ng tao na-e-stress din ang tarsier at sa dami ng mga gustong humawak at magpapicture nanghihina din sila then namamatay pag hindi naagapan. Ngayon pwede magpapicture pero kailangan walang flash ang camera dahil nabubulag pala ang mga tarsier sa lakas ng liwanag. Magkakasya lang sa isang palad ang laki ng bawat isang tarsier.

birthday Picture

Ito yung kuha during my birhtday
si Pacia kumakanta
Si Ate mayet yung sumunod
Yours truly, kumakanta din din ako
Si Ninang Vicky parang di nakainom
Si JR Robles.... di imbitado dahil nakalimotan ko name nia
Si JC nurse ng sunog baga
Si Joi nasa may pintuan...nakapag recharge na sa oras na yan
Si Arvy nagtutulog tulgan
Si Pedro first time ko makita lasing
Si Emmam... ok pala kumanta kahit lasing na
at si Bryan... ok na sia parang tanggal na ang pagka loner..

my bday celebration

Celebration ng birthday ko noong January 30, actually 29 ang birthday ko kaya lang kinbukasan na nag-celebrate upang maka attend lahat ng aking mga friendships dahil may pasok pa kami pag Saturday. Umaga pa lang busy na ang beauty ko dahil requested lahat ng menu na iluluto ko.Unang request ay lumpiang shanghai. Requested ito ni ate mayeth dahil meron siya dugong tsekwa. Pangalawang menu ay hilabos na hipon…. Requested ni Ninang vicks hahil pag ako daw nagluluto ng hipon hindi sya nagpapantal.(allergy kasi si ninang sa hipon). Siguro nga ganun lang talaga ang skin ni ninang di kilala ang pang mayaman na food dahil dun na sa SULAT nasanay ang skin niya. Third is Spaghetti… requested ng lahat dahil pag birthday daw dapat meron spags. Fourth is chop suey … my own personal choice na iluto dahil marami nasasarapan pag ako naggulay ng ganun. Higit sa lahat ang pinaka favorite ko ay ang buko pandan. Di ko alam na pag meron handaan I expect na lagi meron buko pandan. Pagwala hindi talaga ako satisfied. Tungkol naman sa aking mga bisita. Of course dumating ang mga ka berks ko sa school. Walang absent sa kanila (dapat lang! Takot lang nila sa akin). Kasi a week before ng handaan sinabi ko sa kanila na wala talaga dapat absent dahil kung meron absent siya ang gagastos sa kalahati ng nagastos ko. Second deal was dapat walang uuwi sa bahay nila kundi tapos ang celebration pero umuwi talaga si Dianne dahil meron sia maliit pang anak. Si ate Mayeth naman touched talaga ako sa gesture ng babaeng to. Talagang di sia umuwi nung araw na yun to show that she really cares for our friendship. Si Pasya naman gusto umuwi dahil baka daw magalit ang kanyang mga tiyuhin pero talagang nag enjoy.Naalala ko noong gabing yun iba iba pala ang trip ng bawat isa sa amin. I’d like to start with ate mayeth. Sya lang ang hindi uminom ng alcohic drinks nung gabing yun pero ang trip nia ay maghugas ng maghugas ang mga ginamit na mga plato at iba pang kagamitang pang kusina. Si Roxanne naman ang trip ay magpaka lasing. Ayon ala 1:00 pa lang ng madaling araw ay lasing na at tawa na ng tawa. Sabi pa naman ni Derick (kasama ni Roxanne sa office ay hayaan lang daw naming dahil bumabawi lang siya dahil nasa library ang trabaho nila at lagging tahimik ang silid aklatand kaya bumabawi lang siya. Si Dianne nama ay matulog dahil 2 consecutive days na daw sia gising at puyat dahil si deriktor na ka birthday ko ay naghanda din noong araw din ng January 29. Ang trip ni Pacia ay kumanta at sinasabayan ko naman dahil kunwari birthday concert ko daw yun. Ang trip ni ninang ay magmasid sa aking mga kabaranggay.Complete din ang aking mga kabaranggay, si Joi na minsan na lowbat… natulog at kumain then baliks a sirkulasyon. Si Arvy na nagtutulogtulogan para hindi maka inomna marami. Si pedro nalasing tlaga dahil di nia napilgil nasira nia yung tkip ng tv nila Roxanne. Si JC huli ng ng makarating dahil naglaro daw sia ng basketball. Nag dumating daladala pa yung invitation na gawa ninang kasi ang iniisip daw niya ay baka hindi sia makapasok sa loob. Si emman at ivan nagkaroon ng konteng alitan pero kinabukasan ay naayos din. Present din si Bryan na nung una ay hindi nagsasalita sa kwarto dahil parang loner sia pero ngayon ay ok na. Kasama na din yung bagokung kabaranggay na si JR daw. Muntik na di sumama dahil di ko talaga sia isinama sa mga invited dahil do ko sia kilala but I try to tell emman to invite him since mag isa lang sia maiiwan sa bahay.Nagtampo din sa akin yung dalawang kaalyado ni Maribel. Si John at sa Sandy. Di ko kasi sila imbitado dahil meron sila work at that time. Di na ako nag abala sabihan sila dahil alam kong hindi sila makakarating.Dumating din ang dalawa kong berks way back my college days. Si Ana at Rhea pero umuwi ng maaga dahil wala kasama sa bahay nila ang nanay ni ana. Si Rhea naman kelangan makauwi dahil meron na sia family.Mga 4:30 am na natapos ang celebration.