January 7, 2010 ng bumalik ako sa metropolis mula sa 12-day vacation from my own beloved place mula noong December 25, 2010. Dumating ako sa NAIA airport mga alas 9:00 ng gabi due to the delay of flight dahil sa technical problem ng eroplano. Nakarating ako sa aking boarding house mga alas 11:00 na ng gabi. But anyways thanks God we were all safe and that was the most important thing every person wished for.
Christmas day ng hapon ako nakarating ng aming tahanan. Mga bandang alas 4:30 ng hapon. Umuulan at madilim ang panahon. Naabotan ko ang aking nanay at si Gilbert (ang sundalo kong pamangkin) at ang aking brother in-law sa lamesa pero halos hindi na ako makilala ng aking pamangkin dahil sa sobrang lasing at antok. Ang aking nanay naman ay masaya dahil ang akala December 24 pa ang dating ko kaya waiting na sila sa pagdating ko. Of course before anything, bigayan muna ng gift at pasalubong pero and pinaka exciting ay ang lechon na itinira para sa akin ng aking pamangkin.
Siguro ganun na talaga ang weather condition sa visayas region pag “BER” month na maulan. Mula ng ako dumating at umalis ng aming lugar lagi umuulan araw – araw. Isang araw sa loob ng 12 days na ‘yon 1 day lang ang hindi umulan pero makulimlim parin ang panahon pero enjoy pa rin sa kabuohan ng bakasyon.
Marami magagandang pangyayari sa bakasyon ko. Masaya ang re-union ko ng aking mga batch mates sa HCA 91 sa boho beach resort. Mas na – appreciate ko ang boho beach resort ngayon kesa noon. Mas nag improve ang mga cottages nila. Masaya din ang pag visit ko sa “boulevard”. Ito yung place where you can unwind with friend. Pwede kumain ng chicken at pork barbeque with matching “puso” (rice covered with coconut leaf). Pero hindi na tulad noon na pwede ditto hangang 4 am. Ngayon alas 12 pa lang ng hatinggabi wala ng tao. Meron ka lang 2 hundred na budget sa lugar na ito solve na ang unwind mo. Hindi ko rin makakalimotan ang pag visit ko sa “Harupoy beach resort” pero hindi ko masyado na – appreciate and place dahil crowded na sa cottage. Halos wala ng madaanan papuntang beach at wala ng hangin para maging fresh kung nasa cottages kayo. Most specially sa mga naging memorable sa akin ay ang pagiging mas close ko sa bago kong frend. I find him nice and very accommodating. Gel ikaw yun! I know you still have reservation sa pag open up sa mga bagay bagay sa akin pero okay lang dahil we are still on the process of knowing each other but like what I have said I enjoy much being with you and Beth. Mas na enjoy ko ang inoman natin sa gilid ng kalsada sa tapat ng gate nio at yun inoman nating ng red wine sa waitng shed. I also find Ivan and Michael as nice persons. Mike is a person who is not that vocal but has a great sense when he utters words. Ivan is more like an observant but what I like him most is his being intelligent in dealing with situation and topics we discussed. I was disappointed with the other guy! I forgot his name. I don’t like the way he deals with the situation and he couldn’t follow simple instruction.
About MC De leon, I am really eager to meet him the second time before I left but time didn’t permit. How I wish na makita ko pa siya sa sunod kong vacation.
My friends, family neighbors and all people who made my vacation memorable…. Thank you!!!
No comments:
Post a Comment